insanı köpekleştiren esersizliğidir



‘dûnya işlerini, dûnya bunu sevsin ya da sevmesin biz yürüteceğiz. dûnya bunu engelleyemez. ve sanırım biz de’.
joseph conrad


dûnyanın bittiği yer, santiago’da sokak köpeklerinin keyfi yerinde, sokaklarda en güzel yer onlarındır, gökteki güneşin altında, yerde taşın üstünde özgürdürler. santiago’da başka bir köpek daha var, keyifsiz, kumar, drug, kırıtmalar yetmiyor. santiago’da tek bir köpek mutsuz. köpek, hakikatin yasası ile yasanın hakikatini karıştıran oluyor, iyi ya da kötü değil.

eser ile yaşam arasında ilişki var. eseri olmayanın yaşamı kendiliğinden ve tam da bu nedenle sakattır, sakatlık ilerleyen zamanda önce beynin, ardından ruhun yok olmasına neden oluyor, beynini ve ruhunu kaybedenler, kaybettiklerini itiraf etmezler, onları keybetmemiş gibi yapmaları, cemiyet hayatında normallik taklitleri zararlıdır, zarar veriyorlar.

eser. eser bir keşif, icat, lisana bir katkı, bir teori, kişilik, güzellik, bir tek gün için bile olsa insanlık tarihinin temsili, hakikatin kavranması, seni gerçekte ilgilendirmeyen bir mesele üzerinde durmak, bir kez olsun varlık üzerinde düşünmek, başka şeyler.

insanı köpekleştiren esersizliğidir. hayat karşısındaki küstahlığı, hareketsizliği ve ahmaklığı. köpeklerin sorunu köpek olmanın doğal sorunlarıdır, onları neler olduğunu köpeklerle doğrudan iletişim kuramadığımızdan tam bilemiyoruz, büyük sorun köpeklerin değil, köpekleşenleridir. kolay değil, insanlık vicdanı taşımak, vicdanın yardım etmezliği karşısında çaresizlik ve önlenemeyen bir süreç olarak göz göre göre köpekleşmek.
belli bir süreç vardır, görülür, açıkça görüldüğü kesindir, yalnızca müdahale edilemez. insanın köpekleşmesi böyledir. insan esersizliği ile köpekleşmeye başlar, köpekleşme sürecini görür, müdahale edemez. her köpekleşen, köpekleştiğinin farkındadır.

köpekler keyif sahibidir ve köpekler merhametlidir. keyif köpeklerde bir ihlal yapılmadan ele geçirilen birşeydir ve köpekler çocukları gördüklerinde onları yalarlar. köpeklerin keyif ve merhamet kelimeleri ile ilişkisi adalet ve estetik kurucusu olduklarını kanıtlar. köpekleşen, köpekliğini kanıtlamak için arsız olur. bir ihlal olarak arsız, adalet ve zarafet olan herşeyin karşısındadır. köpekleşen asla köpek olmamıştır, asla vuku bulmamıştır ve sonuçta insan şeklini kullanmıştır.

köpekleşen köpekten farklıdır. ne köpek gibi neşeli ne de köpek gibi kanunî.

10 Nisan 2011 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder