Manifesto


‘dil, anlam belirtmez. anlamın yerini alır’.
lacan
Birkaç dakika içinde çözülebilecek olan bir problem yirmi yıl çözülmedi, kaldı. Bir iştahsızlıkla.
Zor olan aslına uygun değişmektir. Özlenen yola girmek. Yolda kalmak. Bir de ara durumda, yoldan çıkmamak. İnanmak. Bozulmadan. İç melodi, rehber oluyor.

Korkudan arınmak. Kendi iktidarını kurmak. Başkasının senaryosunu merak etmeden.
İnsanların hastalıklarla uğraştığını bilmek gerek. Deleuze, hastalık olayını, sürecin durması olarak ifade eder. Bir süreç durması olarak hastalık, insanı durdurur. İnsan, takılır. Kalır.

Adorno: ‘İnsanlar 40 ile 50 yaşları arasında garip bir deneyimden geçmeye başlarlar. Birlikte büyüdükleri ve şimdiye kadar ilişkilerini sürdürdükleri kişilerin çoğunun alışkanlıklarında ve bilinçlerinde kimi bozukluklukların ortaya çıktığını keşfederler. Biri, çalışmayı öylesine aksatır ki işi bozulur; öteki, karısının kabahati yokken evliliğini bozar; bir diğeri zimmetine para geçirmeye kalkar. Ama başından sarsıcı olaylar geçmeyen kimseler de dağılma belirtileri gösterir. Onlarla yapılan sohbet sığlaşır, farfaracı, abuk sabuk bir niteliğe bürünür. Yaşlanmaya yüz tutmuş kişi, bir zamanlar başkalarından zihinsel uyarımlar alırken, şimdi bir konuya gönüllü, nesnel bir ilgi gösteren neredeyse tek kişinin kendisi olduğunu fark eder’.

Takılıp kalan, tarihi tekrarlar. Sonuç olayının inkârı bir tekrar tuzağı kurar. Durmadan aynı sonuçla karşılaşılmasına rağmen, olay tekrarlanır.

Prensip: Korkudan arın ve hazzı ertele. Teknik: Zaman, yaşamak için unutulması gereken bir şeydir. Çocukların zaman kurgusu olmaz. Kendini doğaya bırak. Ait olduğun yere.

Keyif, acıdan daha az gerçek değildir. Keyif aldığında birşey çalıyor olmuyorsun.

14 Haziran 2010 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder