'sinirlerin olağandışı hali, sözcüklerin ötesinde sinirlenme. sevmek,
bu noktada hasta olmaktır (ve ben hasta olmayı seviyorum).
bataille
beni anlamamak için sevdiler. ben, sevilmeyi tercih ederdim. en büyük cezalandırma bu olmalı. yapıyorlar.
hep iddialarım oldu. kendimle. uç olmayı ben istemedim. ahlak öğretim gereğidir. gerçek olanın uç'ta olduğunu varsaydım, varsayıyorum. insanlık her zaman uç olanın dışında durur. insanlık bir idealin peşindedir: bilmek. bilemeyeceklerini bildikleri halde kendilerini bırakmıyorlar. sonsuzluğa. olan şey bir tür sürüklenme oluyor. bile bile sürüklenme. bilimin ve faydalılığın insanlığı getirdiği yer işte burası: yeni ortaçağ. üretilen şeyler bir işe yaramıyor. ortada büyük bir boşluk var.
iktisat alanı tersliklerle doludur. ilk gün ve bugün arasındaki zaman devresinde insan mantığının dışındaki terslikler insanlık tarihinin birikimi haline geldi. politika bir üslup olarak iktisat temellidir. politika çözüm üreten bir nesne olamaz. politika bir başeğdirme sanatıdır.
hayatta birşey benimle oyun oynuyor. görüyorum, bir kez daha görüyorum, hareket edemiyorum, gördüğüm şey gözlerimin önünde kayıyor, kaybolup gidiyor. kaybolup gittiğini bildiğim şey zihnimi meşgül ediyor. önceden bildiğim senaryodaki rolüm iradem dışında. işe yaramıyorum.
anlatmam için imkân veriliyor. ne kötü.
beni mutlu eden tek şey, devam eden şeydir. durmadan devam eden, ardı ardına olan şey. kesinti, ara, bölünme, bitme, acı veriyor. bir tür aldatılma oluyor benim için.
ilk oyuncağım, sınırı bulduğunda dönen uzay aracı görünümlü bir hareketli nesne idi. bir brezilya filmindeki bir sahnede bir adam yanındaki çocuğa şunları söyler: "senin yaşında iken, benim yaşımda birisi bana yolun sonu gelmeden dönmem gerektiğini söyledi. yolun sonunun nereresi olduğunu ise kimse söylemedi". yolun sonu, ölüm olmalı. dönmek mümkün mü?
ideoloji, uzlaşmadır. çatışmayı içinde barındıran uzlaşma. uç karşısında bir vazgeçme dileği olarak ideoloji işlev sahibi oluyor. kitle, afyon ister. büyüdüler.
çocuk saflığını korumalı.
30 Ağustos 2010
bu noktada hasta olmaktır (ve ben hasta olmayı seviyorum).
bataille
beni anlamamak için sevdiler. ben, sevilmeyi tercih ederdim. en büyük cezalandırma bu olmalı. yapıyorlar.
hep iddialarım oldu. kendimle. uç olmayı ben istemedim. ahlak öğretim gereğidir. gerçek olanın uç'ta olduğunu varsaydım, varsayıyorum. insanlık her zaman uç olanın dışında durur. insanlık bir idealin peşindedir: bilmek. bilemeyeceklerini bildikleri halde kendilerini bırakmıyorlar. sonsuzluğa. olan şey bir tür sürüklenme oluyor. bile bile sürüklenme. bilimin ve faydalılığın insanlığı getirdiği yer işte burası: yeni ortaçağ. üretilen şeyler bir işe yaramıyor. ortada büyük bir boşluk var.
iktisat alanı tersliklerle doludur. ilk gün ve bugün arasındaki zaman devresinde insan mantığının dışındaki terslikler insanlık tarihinin birikimi haline geldi. politika bir üslup olarak iktisat temellidir. politika çözüm üreten bir nesne olamaz. politika bir başeğdirme sanatıdır.
hayatta birşey benimle oyun oynuyor. görüyorum, bir kez daha görüyorum, hareket edemiyorum, gördüğüm şey gözlerimin önünde kayıyor, kaybolup gidiyor. kaybolup gittiğini bildiğim şey zihnimi meşgül ediyor. önceden bildiğim senaryodaki rolüm iradem dışında. işe yaramıyorum.
anlatmam için imkân veriliyor. ne kötü.
beni mutlu eden tek şey, devam eden şeydir. durmadan devam eden, ardı ardına olan şey. kesinti, ara, bölünme, bitme, acı veriyor. bir tür aldatılma oluyor benim için.
ilk oyuncağım, sınırı bulduğunda dönen uzay aracı görünümlü bir hareketli nesne idi. bir brezilya filmindeki bir sahnede bir adam yanındaki çocuğa şunları söyler: "senin yaşında iken, benim yaşımda birisi bana yolun sonu gelmeden dönmem gerektiğini söyledi. yolun sonunun nereresi olduğunu ise kimse söylemedi". yolun sonu, ölüm olmalı. dönmek mümkün mü?
ideoloji, uzlaşmadır. çatışmayı içinde barındıran uzlaşma. uç karşısında bir vazgeçme dileği olarak ideoloji işlev sahibi oluyor. kitle, afyon ister. büyüdüler.
çocuk saflığını korumalı.
30 Ağustos 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder