14.07.2012 10:56
‘özne zamana tabiidir’. dellaloğlu.
eceayhan, endişe sahibi olduğundan baba
tarafından kurban bayramında aç bırakıldı.
mülkiye’yi mülkiye yapan şey, orada her
şeyin olduğuna dair varsayımdır. varsayım, yanlış olabilir. the varsayım işe
yarar. mülkiyeli, metinleri, kutsal metinleri, ders için ismi verilen
teksirleri, satır satır, okur. ardından, o bağlamda olan her şeyi. yolculuk
başlar.
hazırlık mükemmel olmalıdır. güneş
fethedilecektir. yolda canımız feda olsun. önce mülkiye, sonra türkiya. bize
bir şey olmasın. türkiya’ya bir şey olursa biz bir türkiya daha kurarız.
yalnızca en iyiyi biz bilebiliriz. en iyiyi biz bildiğimiz için kral’ın
adamlarıyız.kral, baba olsun.
necmizeka: “ece ayhan’la aynı evi
paylalaşan bir dostunun şöyle bir şikayette bulunduğunu hatırlıyorum: ‘adam
eline ne geçerse, çize çize okuyor. sayfa kenarlarına durmadan bir şeyler
karalıyor; mahvediyor kitapları’. bilgiyi fazla ciddiye alan, bitmek bilmez
öğrenme iştahına ya da herkesle, her şeyle cebelleşme inadına bağlanabilecek bu
‘kötü’ alışkanlık, çocukların kitapları karalama davranışına da çok benzer.
kitaplar (özellikle siyah beyaz baskı resimlerle dolu olanları) çocuklara
tamamlanmamışlık hissi verir; içlerindeki sözü uyandırır, diyor walter Benjamin
‘eski unutulmuş çocuk kitapları’ yazısında. çocuklar kitapların içine
yerleşmek, orada oturmak, onları kendi şiirleriyle doldurmak isterler.
(benjamin’in kullandığı hineindichten fiili,
içine şiiri sokmak diye de çevrilebilir). eceayhan kitapların canına okurken,
daha iyi öğrenmeyle kalmayan, çocukça bir davranış sergiliyordu muhtemelen.
kitapların satır aralarına, sayfa kenarlarına (marjlara) yerleşmeye, şiirini
oraya sokmaya çabalıyordu”.
baba, problemdir. her zaman ve her
baba. evlatlarını kendi hâline bırakmayan baba, onlara en büyük kötülüğü yapar.
iyi niyetli olup kötülük yapan baba evlat(lar) için problemdir. evlat, kendine
yapılanları hisseder, bilir, şok olur, onları depolar, ilişkilendirir, onlardan
bir şey çıkartır, elinde olmadan ve doğal olarak. kötülüklerin dağılma kanunu.
foucault mesela.
levinas’ın, oğul sensin, prensibine
uygun olarak baba, tarihi fenalıklarla oğlu üzerinden hesaplaşır. geleceğin
babası olan oğul yetiştirilmektedir. helâl olsun.
eceayhan, endişe sahibi olduğundan,
kendi sözlüğü yazılmadan anlaşılması imkânsız şiirler yazdı. aç kalmasının intikamı
değil bir karşılığı olarak.
kendi mesleğini beğenmeyen evladına
endişe yükleyen bir baba, bu topraklarda, endişe oluşturmaya devam eder. bizde
11 bin bitki türü var, tüm avrupa’daki bitki sayısından daha çok, havamız
sularımız iyidir, insanlarımız ferasetlidir. bir tek şu baba, bizi eşya olarak
görür. adam hesabına almaz. bir tek şu baba bizim meselemizdir.
the karalama bir 12 temmuz
karalamasıdır. eceayhan’ın sene-i devriyesi.
elfatiha.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder