08.12.2012 03:01
‘foucault, paradoksal bir biçimde hiç
sevilmediğini ve kendisine eziyet edildiğini düşünüyordu. kendisine
eziyet edenlerse yandaşları ve işgüzar dalkavuklardı’. baudrillard.
yüzlerce genç insan tek sıra
bekliyor, bilinen bir kitap eğlence müzik dükkanının önü. ahmet ümit,
kitaplarını imzalıyor.
kitap imzalamak ne tip bir eylemdir?
bir yazar, yazar olarak tanımadığı insanlar için, onlar kitap satın alsınlar
diye, kitap imzalıyor. sahte, anlamsız ve sonsuz kelimeler değiş tokuş
ediliyor, kızım da sizi çok seviyor, aha öyle mi, beni bütün kız çocukları çok
okuyor, ve saire, saçmalıkları o iki saniyede.
ankara’da kitap fuarı var, giriş
beş lira, otopark’a giriş beş lira daha, etti, on lira. şaka gibi. içeride
kitap tezgahlarıdaki indirim, ortalama, yüzde 25 ve bir şey değil. kitap
furarına giriş, ankara’da paralı. olur böyle! bir ara istanbul üniversitesi
rektörü, bir karar almıştı. üniversite kütüphanesine giriş, paralı olmuştu.
ahmet ümit, ne yazabilir? ne yazıyor?
bir şey değil onlar. ortada bir kitap
yok. ortada ne bir kitap var ne de bir yazar.
yaş ortalaması 27 olan bir millet.
etik estetik epistemik örnek yok
önünde.
ahmet ümit okuyan bir 27 yaşındaki genç
21.yüzyıl tanığı ve dünyalı olamaz, tarihî bir kişilik olamaz. imkânsızdır.
onlar eğlendiriyor mu, şaşırtıyor mu, düşündürüyor mu, sakinleştiriyor mu, bir
yön mü belirliyor?
doyumsuzluk ve hâyâl kırıklığı, iktisat
sahasında kaotik yapı, edebiyatsızlıktan/ şiirsizlikten/ şahsiyetsizlikten.
bu topraklarda 1910’larda doğanlardan
olan büyükbabam için, söz vermek, hayatî bir şeydi.
o kuşağın torunları mazeret
uyduruyor, trafikte aracının burnunu çıkartıyor, türkçe konuşmakta zorlanıyor.
felsefesiz kuşaklar. tarzsız ve
inançsız. varsayımsız, sevgisiz, ilkesiz, modelsiz, müziksiz.
sevginin ne olduğunu bilmeden,
melodinin ne olduğu bilinemez. bir melodisi olmadan insan; yön, ölçü ve düzen
bilemez.
sevgi olmadan kaçırdın. doğdun ve
öldün. yaşamadın. aptalca kaçırdın, tam olarak kaçırdın. aradaki boşluğu
kaçırdın.
hayat bir iki teknoloji nesnesi sahibi
olmaktan ibaret değildir.
burada mısın? şimdi ve bu yerde. sevgi,
şimdi ve burada olmaktır. geçmişte sevemezsin, gelecekte sevemezsin.
sevgisiz bir insan köledir. ne dersen
inanır, ne versen okur, canlı bomba olur, tüketir, söz veremez, kendine
güvenmez/ kimseye güvenmez, durmadan yakalamaya çalıştığı bir şey vardır,
yönsüzdür, temelsizdir ve ritmsizdir.
ahmet ümit bir yazar/sanatçı değildir.
türk ticaret kanunu’nda tanımı açık bir şekilde yapılmış olan esnaftır, tezgâhı
var ve piyasa için üretiyor.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder