Her çocuk mükemmeldir

 26.10.2012 00:00

 “kendi gelişme iradesinden yoksunluk”. bilsay kuruç.

kant der ki bir insanı bir işe alet etmek kadar büyük ahlâksızlık yoktur. insanı alet olarak varsaymak, insanı yok etmektir. kant, insanların moralini bozmaya devam ediyor.

modern insan, karanlık bir hücrede yaşıyor. tutuklu.muhafazakâr ya da liberal, mustafa akyol gibi liberal-muhafazakâr, sosyalist ya da milliyetçi. modern olan aslında şunu söylüyor. beni ailem dışında bir şey ilgilendirmez. dış dünyaya fırsatlar için açık.

adam, uzaydan atladı, adını tüm dünya duydu. ne oldu? dünyada aç insanlar var. batılı rekor kırar.

39 km’yi beş dakikada geçen bu avustuyalı ile ne konuşabilirsiniz?

yukarıda havalar nasıl, ne hissettin, bunu neden yaptın, mutlu  oldun mu, başın göğe değdi mi, depresyon ilacı kullanıyor musun, çocukluğun nasıl geçti, hiç âşık oldun mu, yunus emre’yi duydun mu?

yunan aklına göre, insan kendini tanımalıdır.  delfi’deki tapınakta, kendini tanı, yazar.

mevlana, kendin ol, meselesi vardır. akıl farkı. akıl ve aklın karanlık yönü farkı.

niçin kızıyoruz? çünkü kendimiz değiliz.

herkes mükemmel olmaya çalışıyor. adamın babası sığır çobanı, koltukları ısıtmalı dört çarpı dörte biniyor, öteki insanları yargılıyor, aşağılıyor. bu adam, önde giden bu adam koltukları ısıtmalı dört çarpı dörte sahip olduğu gün/ birgünde böyle olmalı. benliği, babası sığır çobanlığı yaparken mükemmeliyet fikri ile sakatlanmıştı.

hiç mükemmel olmayan bir çocuk gördün mü? her bir çocuk mükemmeldir. o olağanüstü güzellik karşısında insan tebessüm eder. çocuk her şey ile ilgilidir. yalnızca ailesi ile ilgili değildir.

her insan çocukken mükemmeldir. sonradan, bozulur, kirlenir, yozlaşır. hastalanır. sakatlanır. sağırlaşır. körleşir. kafayı yer.

çocuk, yok ediliyor.

şöyle oluyor. bir çocuk görüldüğünde gözlerinin babasına, burnunun annesine benzediği söyleniyor. hiçbir kimse bir yerininin olsun çocuğa benzediğini söylemiyor. çocuk, parçalanıyor. aslında ortada bir çocuğun olmadığına dair kanıtlar ileri sürülüyor.

çocuğun kendi deneyimini yaşamasına izin verilmiyor ve kendi olmasına da.

kadın, sokakta, benim çocuğum bunu yapmaz, diyor. çocuğu öldürmek üzere.

her çocuğun bir kaderi var. eğer senin kopyan olursa asla kendisi olamayacak. kendisi olamadığı için mutsuz olacak. asla tatmin olamayacak. asla varoluş ile irtibat kuramayacak. sürekli bir eksiklik hissedecek.sen çocuğuna kötülük yapıyorsun.

anne, çocuğa bağırıyor, beni sevmiyorsun.

saçma.

sırf anasısın diye çocuğun seni sevmesi gerekmiyor. senin sevilmeye değer olman lazım, anne olman yeterli değil. baba olabilirsin, ama bu kendiliğinden sevilmeye değer olmanı gerektirmiyor. sen bir annesin ya da babasın diye çocukta müthiş bir sevgi hissi oluşmak zorunda değil. ama bu bekleniyor. zavallı çocuk ne yapacağını bilemiyor. numara yapmaya başlıyor. tek çıkış yolu bu. içinden gelmese de gülümsüyor. sahteliği öğreniyor. çocuğa sahtelik öğretiliyor. iki yüzlü oluyor.

ey anne, ey baba, sakat olan çocuk değil, sizlersiniz. sakatlığınıza çare arasanız iyi olur. çocuklarınızla uğraşmayın. onlar mükemmel varlıklar. onları rahat bırakın.

selâm ile.