26.02.2013 01:01
“sentez değil toplam olalım: sentez yalnızca tanrı’yı ilgilendirir”. pessoa.
felsefeci olaylar
hakkında düşünür. bu bir yaklaşımdır. mutlu felsefeciye rastlamadım.
dedem, kendilerine
hayırları yok, prensibini söylerdi. hayatının son devresinde gazete okumamı
yasaklamıştı. felsefe okudun, canın sıkıldı, şimdi gazete okuyorsun, demişti.
şimdi geriye dön, aynı yolu izle ve şiir oku. Dedemin söylediklerini bir iki on
sene sonra anladım. onları biriktiriyordum.
çocuklara müdahale
etmeyin. çocuklar biriktiriyorlar.
felsefenin tersi
olduğunu sonra keşfettim. dedem için ağladıktan sonra. the yaklaşım,
zihinsizlik yaklaşımdır. olaylar, düşünceler hakkında düşünmek değil; zihni
kenara koyduğunda, sessizlik yöntemini kullandığında bulduğun açıklama.
yağmur yağar. sen
yağmurun yağması üzerinde düşünürsen yağmurun yağmasını kaçırırsın, romantizm
gider, hatırlayamazsın.
fizik kanunlarını
bildiği için mutlu olan kaç kişiye rastladın tüm hayatında?
lisede bir matematik
öğretmenim vardı, mutsuzdu, matematik bilmiyordu, matematik öğretmenimin
matematik bilmemesi değildi kendisini mutsuz eden. o mutsuzdu. sessizliği
yoktu. bir de felsefe öğretmenim vardı, bütün felsefeyi anlatırdı mutsuzdu,
dağınıktı ve dağıtırdı.
insan, dağınık olabilir.
insan, dağıtmamalı. ikisini aynı saymamalı.
felsefe, dağınıktır ve
dağıtır.
sabah oldu. sabahın
olduğunu görmek için sabahın olduğunu düşünmemek gerekir. elma üzerinde
düşünmek elmayı hissetmeye/ kokusunu almaya engeldir.
bir tanıdığım var.
çocuğuna düşkün. çocuğu için yaşadığını söyledi. klasik. kendine ait hayatı
olmayan bir insan işte mutlaka bir başka insana bağlanacaktır. eh çocuk en az
zararlı olanı. çocuğu için her şeyi yaptığını söyler, yapar da. bir şey eksik
sadece. çocuğunu hissetmiyor.
anlamaya çalıştığın şeyi
hissetmen imkânsızdır. bir anne/bana çocuğunu anlayamaz. anlamaya çalışır. bir
ömür boşa geçer. etrafına bak. ömrü boşa geçmiş insanlar var.
insan hissettiğinde
mutludur. iyiyi ya da kötüyü hissettiğinde. fark etmez. acı çekerek de mutlu
olur insan.
hiçbir felsefeci bugüne
kadar hakikati bilemedi. felsefeciler hakikat üzerinde düşünüp duruyorlar. işe
yaramıyor ve işe yaramadığını bile bile düşünmeye devam ediyorlar.
hakikati düşünen bir
felsefeci ışığı düşünen bir köre benzer. gözlerin varsa ışığı düşünmez,
ışığı görürsün.
tanımadığım insanlar,
sizler için yazmıyorum bunları.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder