bir senaryo olarak sosyal medya (4)

 16.06.2012 12:04

 “türkiye köksüzlüğün acısını veya zevkini taşıyan insanlarla doludur”. ismet özel.

19.yüzyıldaki matematiğin yerini sayısallaştırma aldı. bir şey sayısal ise doğru anlamlı olması gereken güzel sıfatlarını hak ediyor.internetteki yeriniz kadar adam, tıklandığınız sayı kadar haklı ve sizden söz edildiği kadar varsınız.

sosyal medya, internet üzerinden gerçeklikle olan tüm bağları herkes için ve nihai olarak kopartıyor, yerine, başka, kendi icadı olan gerçeklikleri koyuyor. itiraz, yok.

insan demokratikleşecek mi?

bittabiikihayır.

çünkü. bu, şirketler için kârlı değildir.

sosyal medya kullandığı ölçüde ve ağdaki veri kadar demokratikleşme mümkün.

politika değişiyor ve insan zihni bir kez daha ve başka bir teknoloji ile birbirine bağlanıyor. sermayenin izin verdiği kadar bir şeye karşı çıkabilirsiniz. sosyal medya kapitalist bir araçtır. sahipleri vardır ve sahiplerinin fayda fonksiyonunda yalnızca kâr vardır. düzenleme, kapitalizmin işletilmesi esasına göre yapılandırılmış devlet’in işidir.

istediğiniz her şey mümkün!

afganistan’daki haksız savaşa karşı mısınız? güzel bir tweet atın, çocuk ölümlerine karşı çıkın! bir tweet atın fok balıklarını kurtarın ve pozisyonunuz belli olsun!

birtweet, küresel egemenlerin keyfini bozacak bir nesne değildir.

tüm anlaşmazlıkların savaşların dijital yönteme başvurarak sona erdirebileceğini ummak tamamen farklı varsayımlara dayanmakla mümkün.

bu dünyada ölümden başkası yalan prensibi geçerli ise dijital dünyaya hoş geldiniz doğru yerdesiniz.

imge şiddete maruz kalıyor

imge şimdi sosyal medya aracılığı ile yoktan var edilen sentetik imgenin şiddetine maruz kalıyor. hiçbir ortaklığı olmayanların bir arada tutulabilmesi için sentetik imge üretmek ve dolaşıma sunmak gerek.

aksi halde birkaç yıl önce kurulmuş sosyal medya şirketlerinin kısa bir zaman diliminde birkaç milyar dolarlık piyasa değerine ulaşmaları imkânsızdır.

sosyal medya, işçisi, hammaddesi, sermayesi başkalarınca karşılanan bir fabrika olarak düşünülebilir. bir patron yalnızca paraları toplamak için şirkete uğruyor ve şirket kendi kendini idare ediyor. kapitalizmin tarihinde böyle kârlı bir iş görülmedi. herkese kendi gölgesini satmak gibi.

sosyal medya ile şeyler arasındaki benzerlik ilişkisine bir son verilmekte ve düşlenebilen bir gerçekliğin varlığına izin verilmektedir.

düşlenebilen gerçekliğin gerçeklikle yer değiştirmesi insanları gerçeklik karşısında tahammülsüz yapmak ve gerçek sorunlarla alay eden onları yok sayan bir insan modeli gelişmektedir.

toplum artık yok ve yalnızca bireyler var,birbirlerinden kopuk ve anında birbirini yok edebilecek olan.

selâm ile.