Manik Depresif Büyükler



 19.05.2012 06:10

“bir çocuğun şehri çarpar yüzümün varoşlarına”. İsmet Özel.

Ufuk Uras’a ait bir tweet: ‘Manik depresif bir arkadaşım var, depresifken solcu, manikken sağcı gibi davranıyor; böyle siyasi partiler de var’.
Ed Bazinet, beş günde hediye fuarında 20 milyon dolar harcadı. Manik Depresif olan Bazinet, New York’taki fuarda 100 bin parçalık madde ve 1,6 milyon dolarlık sabun aldı. Manik Depresif olduğu anlaşılınca hastahaneye yatırıldı.
Hastaneye yatırılmayanlar da var. Evinde oturtulsalar toplumsal açıdan sorun yok.
Bir Manik Depresif Büyükelçi, Mdb, düşünün.  Bir manik depresif büyükelçi var. Görevde. Memleketi temsil eden bir görev yapmak yerine memleketten gelen insanlara komplo kuruyor.
Ufuk Uras, bulvarda idi. Neşeli değildi. Kaybolmuş bir medeniyetin temsilcisi olmak dahi neşesizlik için bir neden değil, gerek yok!
Dua, hayatları terk etti.  Dua eden anne öldükten sonraki ilk gün.
Manik depresiflik bir hastalık durumu. Manif depresif kültürün yaygınlığı, hastalığın bir fonksiyonu değil. Bir manik depresif kültür var. Şurada, burada ve başka yerde. Enine boyuna Yaygın. Yukarıdan aşağıya hegemonik.
Hastalık bir sürecin bitmesidir.
Manik depresif kültür, sürecin bitmesi ile başlar. Annenin ölümü ile. Hakikatin ortadan kalkması, medeniyetin çökmesi ile.
Bir adamın çıkıp hastalıklar tarihini yazması gerek. Türklerde manik depresifliğin tarihini. Toplumun durumuna ve tedavi biliminin ilerlemelerine göre ortadan kalkan, gerileyen, yeniden ortaya çıkan ve biçim değiştiren ruh hastalıkları tarihi. Olayı sınırlı tutmamalı.
Ölmek isteyen insanların davranışları ötekilerden farklıdır. İstemeyenlerden ve farksızlardan.
Manik depresif hastaları, ölmek fikri yönlendiriyor olabilir. Canlılık karşındaki farksızlık ve canlılara yönelik şiddet bir ölmek isteği ile birlikte anlamlı. Ölüm, kötülük fikrinden kurtulmak için bir çare olarak görülebilir.
Deleuze: “Sadom’un Yüz Yirmi Günü’nde, liberten, onu ‘burada olan nesneler’in değil, orada olmayan Nesne, yani ‘kötülük fikri’nin heyecanlandırdığını ileri sürer. Oysaki bu olmayan fikri, deneyimde verili ya da deneyimle verilebilir olmayan bu Yok ya da olumsuzlama fikri yalnızca kanıtlamanın nesnesi olabilir. Yine bu nedenle, sadist kahramanlar, ancak akıl yürütmenin mutlak kudretiyle erişebilecekleri bu fikre oranla kendi gerçek hayattaki suçlarının ne denli önemsiz olduğunu görmekten dolayı umutsuzluğa kapılır ve çılgına dönerler”.

Selâm ile. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder