06.12.2012 02:13
“klasikler en karanlık ve en kanlı zamanlarda
yaşamışlar ve insanlığın gördüğü en güler yüzlü ve en neşeli kişiler
olmuşlardır”. eski bir çinli filozof.
âşk başkasını hedefler. sonunda, bütün
olanı/ bir olanı.
anlamın görüntüsü yüzde belirir.
yüz hiyerarşi oluşturur. rıza ile. âşık
olunan tüm duyu organlarının toplandığı yüzdür.
tebessüm eden yüz bir kendilik hâli.
açık. başkası kavramının ben kavramına nazaran yeni bir içeriği yoktur. yüz,
başka yüzde yeni olanı arar. kendinde yeni oluşturacak bir köken.
ben göremedim/ sen gördüklerini bana
göster.
bejamin’e göre, güleryüz üç maddedir.
bir: düşünüp taşınmadan güler yüz gösterilmez. iki: güler yüzlülük, küçük
şeyleri rasgele yapmayı değil, büyük işleri sanki en küçük işlermişcesine
yapmayı kapsar. üç: güler yüzlülük insanlar arasındaki uzaklığı ortadan
kaldırmaz, aksine canlı kılar.
ismet özel, gözlerimin önünde, tebessüm
eden bir yüz şekli ile. hazırlıklı, büyük resmin farkında, titiz ve doğrudan.
ve her ân mahkemede sorguya çekilmeye hazır. ismet özel, savcısızdır.
güler yüzlü olanın yenilmesi imkânsız.
tek başınadır ve yalnız kalması imkânsız. yarışmadığı için kaybetmesi imkânsız.
talep etmediği için hâyâl kırıklığı yaşaması imkânsız.
yüz bir gelecek göstereni değil. bir tarihî
gösteren. yüzde beliren tarihî olayların tamamlayıcılık kurgusundan kurtulması,
anlamsız bir şekilde yüzde belirmesi. fikirlerin, hâyâllerin, kavram ve
deneyimin bir karmaşa olarak belirmesi. şimdiden kopuk ve şimdi için
hazırlıksız.
insanın yüzünü tasarlaması olarak
teknik imkân bir nesneleştirme olur. moda faşizminin buyruğu. ayrı.
yüz bir ayrıcalık talep eder. sahip
olduğu ayrıcalığın onaylanması. başkası kavramı için bir metafor.yüzden yola
çıkmak. o yüz ve saire ile irtibatlı bir kurgu oluşturmanın rahatlığı ile
kendine sahip çıkmak.
yüz ile ilişkimizde yüzden kopabiliriz.
tebessüm yüzün unutulduğu bir geçici hâldir. bir doğum ve ölüm hâli. başlangıç
ve son.
levinas: “ben ile başkası arasındaki
ilişki, birbirleri nezdinde aşkın olan taraflar arasında eşitsizlikle başlar;
bu ilişkide b’nin özdeşliğinin a’nın özdeşliğinden farklı olmasından
çıkarabileceğimiz biçimde belirmez. Başkasının başkalığı burada onun kendisine
özdeşliğinden çıkmaz, aksine onu kurar: başka’sı başka olandır”.
tebessüm etmeyen yüz bir yitimdir.
korkutucu bir yitim.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder