affetmek en büyük intikam almak biçimidir

 18.02.2013 00:03

“neden biz de müzisyenler değil?”. deleuze.

bütün mesele sadeleşmektir.

sadeleşmek, yarmakla mümkün.  başkalarının varlığına dair zihindeki kirli şeylerin yok edilmesi, yarmak oluyor. yarmak, başkalarının karşında olduğu varsayımı ile onların arasından geçmek. bir varsayım ile onlar görünmez olur. tek bir varsayım ile.

o senin dışında değil. o’nu sen oluşturdun. bir yerde sen icat ettin. senin  kurtulmak istediğin tarafını o olarak icat ettin. kendinle savaşmayı bıraktın ve onunla savaşmaya başladın.

işin kolaylaştı mı? bittabi ki, hayır. zorlaştı.

görünmez el. adam smith’in ortaya attığı bir görünmez el.

insan, çoğu kere görünmez bir el tarafından engellenir. the görünmez el, insanın kendi kendine oluşturduğu bir güvenlik alanı çemberidir. ihtiyaç var. bir yerde bir sınır olmalı. korkan insan, her insan korkaktır, kahramanlar dahil, o sınırlara ihtiyaç duyar.

gerçeklik şu: sınır diye bir şey yoktur. sınır, insan tarafından icat edilmiş, tıpkı orta doğu ülkelerinin sınırı gibi bir sınır, karşılığı olmayan ve gerçeklik dünyasında bir anlamı olmayan.

insan, sonsuzdur. öldüğün zaman ölmüyorsun. bir boyut değişiyor. göçüyorsun. bir başka tarafa yalnızca.

zaman meselesi. nedir zaman adı verilen şey?

geçmiş zaman ve gelecek zaman. iki ayrı zaman tanımı. intikam, zihnin bir yerde takılması. geçmiş zamanda bir yerde. zamanın kaybedilmesine dair bir korku sadece. kaybolan zaman ile birlikte bir şeyin kaybolduğuna dair bir korku. eğer, o şey kaybolduysa bu durumda sonsuza kadar o şey kayboldu demektir. takıntının nedeni işte bu. şimdide olmayan şeyin, geçmiş zamanda kaybolan şeyin bir daha olmayacağı korkusu.

yokmuş ve olmayacak! yok olduğuna göre olmayacak da.

varoluş korkusu. 

zihin, şimdidedir. şimdide olmayan zihin ya geçmişte bir yerde ya da gelecek, bilinmeyen gelecekte indekslenmiş olarak duran bir şey. zihin geçmiş ya da gelecekten çekilip şimdiye getirilmeli. geçmiş, yeniden inşaa edilir, şimdiye göre her defasında yeniden. şimdi can sıkıntısı varsa, o’nun izdüşümü geçmişte aranır. geçmiş, şimdinin bir fonksiyonudur.

günlük dil ve bilim dili, şimdinin geçmişin bir fonksiyonu olduğunu söyleyecektir, söyler. bu doğru değildir.

şimdinin ele geçirilmesi, zihnin şimdiyi ele geçirmesidir. o’nu unut. o, şimdi yok. o’nu affet. o, sen affettiğinde sessizce şimdiyi sana bırakacaktır. ve sen, sonsuzluğu hissedeceksin.

sonsuzluğu hissettiğinde iş o zaman seni bekliyor. iş, şimdi’yi ne yapacağın işidir.

büyük iş.

selâm ile.