19.06.2012 00:12
“insanın
düşünmeye başlaması için önünde sonsuz bir zaman olması, en küçük bir kararı
almak için sonsuz bir enerjiye sahip olması gerekiyor”. baudrillard.
yazmak, icattır.
edebiyat, bir tür olarak, bir alt tür
olarak, tek bir insanın deneyiminde bulunabileceği kadarıyla bütün milleti yazmak.
euro’nun çıkartılması gibi, fikir
olarak bir fikir, iyi fikir ve o kadar. sahibi olmayan para, para olamaz.
pozitivist bir zihin, edebiyat
yapamaz.yazamaz , okuyamaz ve konuşamaz. belirlenmişin yazılması bir şey değil.
işleyen bir mekanizma bilinmiyor olsa dahi yazıldığında metin olmaz. bir el
kitabı olabilir veya başka bir şey.
edebiyatın faili akıl değildir.
yazmak, yazı dışında başka bir şey
yapmaktır. düşünmek, icat etmek ve inandırmak. bir yazarın yazıdan yazmak
eyleminden söz etmesi garip, anlamsız ve hoş değil.
lawrence: “ben bir zürafaysam ve benim
hakkımda yazan sıradan ingilizler de iyi yetiştirilmiş, iyi huylu köpeklerse,
her şey ortada, hayvanlar farklı farklıdır. içgüdüsel olarak, olduğum hayvandan
nefret edersiniz”.
proust’un söylediği gibi, yazmak,
yazarın dil içinde bir yabancı dil icat etmesidir. öteki gibi yazan, yazar
değil. tarz, belirler. o başlığı kapat ve metini oku. bir yazara ait olduğuna
ilişkin işaret yoksa o metin metin değildir. o metin bir metin değildir, çünkü
metnin bir yazarı olur.
deleuze: “çocuk, durmadan ne yaptığını
ya da ne yapmaya çalıştığını söyler. dinamik yollarla ortamları dikkatle
incelemek ve bundan bir harita çıkarmak. yol haritaları psişik etkinlik için
temel teşkil eder. küçükhans’ın tutturduğu, geceyi komşuda geçirmek üzere
ailesinin evinden çıkıp sabahına geri dönmektir: ortam olarak bina. ya da:
küçük zengin kızla buluşmak için, at ahırından geçerek restorana gitmek üzere
binadan çıkmak –ortam olarak sokak. freud bile, bir haritayı işin içine
sokmanın kaçınılmaz olduğunu düşünür”.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder