03.08.2012 00:09
“hayat-maddenin o gösteriş düşkünlüğü”. cioran.
bütün zamanların en iyi filmini
seyrettim. bütünroma’nın ve sinema tarihinin. ve insanlık tasarımının.
hiçbir maddesi olmayan bir adam ile
bedenini kaybeden zengin bir adamın, hiç bir maddesi olmayan adamın pragmatizmi
yöntemi ile buluşmaları. bir çölde cenneti kurmaları. elde ettikleri, neşe’dir.
filmin adı, intouchables. türkçe’deki
adı: can dostum. oliviernakache ile erictoledano filmi. françois cluzet ve
omarsy, oynuyor.
filmi iyi yapan, filmin bir çözüm
önermesi. film, bir tür doğrudan eylem olarak sanat’ı öneriyor.
intouchables şunu söylüyor: güneşi
kaçırmış olabilirsiniz, ama yıldızlar da var/ yıldızları kaçırmayın.
fransız filmi. fransızlar bir iki şeyi
iyi yapar.
teoman, müziği bırakmış. müzik
bırakılabilir bir şey mi? müziğin bırakılabilir bir şey olduğunu varsaymak
öldürücü bir varsayımdır. müzik nedir? teoman hiç müzik yaptı mı?
etik estetik ve episteme, piyasa
sistemine tabii değildir.
güzellik ve zarafet ile ilgili bir
insan eylemine başlamak/ insan eylemine son vermek insan tekinin iradesinden
tam olarak bağımsızdır.
teoman’ın canı sıkılıyor.
sanat biçimdir. tabiat, malzeme vermek
konusunda cömerttir. can sıkıntısının nedeni, insanın kendini tabiatın
verdiklerine kaşı kapaması olmalı.
insan küstah bir varlıktır. insan,
müdahale edilmediğinde/ normal olarak küstahlaşır. yalnızca sanat,
küstahlığa engeldir.
teoman sinema işinden zarar ettiğini
söylüyor. sen bir intouchables yaptın da satmadı mı?
türkiya, başka ülkede asgari ücretle
çalışan/çalışması gereken milyonlarca insanın milyoner olduğu bir yerdir.
selâm ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder